برآورد اثر فصل روی عود پسوریازیس با استفاده از مدل نرخ با ضرایب وابسته ـ زمان برای رخدادهای بازگشتی

زمینه و هدف: پسوریازیس یک بیماری التهابی چند عاملی (multifactorial) مرتبط با سیستم ایمنی است که با تسریع رشد سلول های پوست مشخص می شود. پسوریازیس ممکن است به دفعات برای فرد اتفاق بیفتد، لذا در دسته ی رخدادهای بازگشتی قرار می گیرد. این مطالعه به منظور بررسی گروهی از عوامل خطرساز در مبتلایان به پسوریازیس و ثابت بودن نرخ عود بیماری در فصل های مختلف سال انجام شد. روش اجرا: با مرور پرونده ی مبتلایان به پسوریازیس که از ابتدای سال 1385 تا ابتدای سال 1393 در بخش پوست بیمارستان امام خمینی تهران بستری شده بودند، 160 بیمار که عود منجر به بستری داشتند مورد مطالعه قرار گرفتند. سپس با برازش (fit) مدل نرخ با ضرایب وابسته ـ زمان با استفاده از نسخه ی 1/3 نرم افزار r، عوامل خطرساز عود بیماری شناسایی و هم چنین در فصل های مختلف سال روی عود پسوریازیس مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: این تحقیق نشان داد که در فصل زمستان نرخ بروز عود پسوریازیس افزایش پیدا کرده و نسبت به فصل بهار که کمترین نرخ عود را دارد، به حداکثر (2/7 برابر) می رسد و با معتدل شدن آب و هوا در فصل بهار و تابستان روندی نزولی دارد. هم چنین مشخص شد، عود پسوریازیس در فصول مختلف سال به صورت معناداری متفاوت می باشد (01/0p<). علاوه بر آن شنان داده شد ابتلا به عفونت، تنش روانی (stress)، سابقه ی خانوادگی مثبت، هیپوکلسمی خون، تعداد گلبول های سفید و تغییرات دمایی در عود بیماری پسوریازیس مؤثر هستند (05/0p<). نتیجه گیری: فصل سال روی نرخ عود پسوریازیس تأثیرگذار بوده و عود این بیماری در زمستان 2/7 برابر شایع تر از عود آن در بهار است.